Previous Page  310 / 462 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 310 / 462 Next Page
Page Background

(

310

¯ркениет ШЫ£ЫНДАªЫ ЖАУ³АРЛАР

Алтын ғасырдан қазіргі шағымызға дейін

"ХИКМЕТ"

баспа үйі

(р.а.) бір адам жіберіп, анық-қанығын сұрастырады.

Қадірлі анамыз әлгі кісіге қарап: «Сенбі күні жайлы сұрап тұрсың.

Аллаһ маған оның орнына жұма күнін нәсіп еткеннен бері, ол күнді

жақсы көрмеймін. Яһудилер жайындағы сауалыңа тоқталар болсақ,

олармен туыстық қатынасым бар. Соны үзбей жүрмін», - деді.

Артынша Сафия анамыз (р.а.) күңіне қарап, неге жала жапқандығын

сұрады.

Күң: «Шайтанның дегеніне ердім», - деп кінәсін мойындады.

Пайғамбарымыздың (с.а.у.) жұбайы Сафияның (р.а.) әлгі кісіге

берген жауабы һәм Ислам ахлағын көрсетті, һәм қадірлі анамыздың

мұсылманшылықты жан-тәнімен қабылдағандығына ишарат еткен бо-

латын.

Артынша жазықсыз жала жапқан күңіне қарап: «Кете бер! Сені азат

еттім», - деді

(Ибн Хажар, әл-Исаба IV, 347)

.

Өйткені Құран Кәрімде мына тәсіл өсиет етіледі:

«Жамандықты ең

көркем түрде жолға сал. Сол кезде (сен) сенімен дұшпандығы бар

кісінің, өте жақын достай болып кеткендігін (көресің)»

(Фуссилат сүресі,

34-аят)

.

Ардақты анамыз яһуди туыстарымен қатынасын үзбей, олардың тура

жолға түсуіне себепші болуды қалаған еді.

***

Бурайда (р.а.) былай деп хикая етеді:

«Бір күні Хазірет Омардың (р.а.) жанында отырған болатынмын.

Кенет күтпеген жерден шырылдап жылаған айқай шықты. Омар (р.а.)

қызметшісі Ярфаға қарап: «Мынау ненің дауысы екен? Қарап келші!»

- деді.

Ярфа айқайдың мән-жайын білуге орнынан тұрып, кетіп қалды.

Қайтып келгенде: «Құрайыштың бір қыз баласы, анасының сатылып

жатқандығына қиналып, жылап жатыр екен», - деп бізді хабардар етті.

Хазірет Омар (р.а.) Ярфаға:

– Мұхажирлер мен Ансарды маған шақырып кел, - деп әмір етті. Көп

ұзамай үйдің іші-сырты адамға лық толды. Омар (р.а.) сөз бастап әуелі

Аллаһқа мадақ айтты. Артынан:

– Мұхаммед (с.а.у.) әкелген дінде туыстық қатынасты үзу бар ма? -

деп сауал қойды. Олар:

– Жоқ, - деп жауап берді. Омар (р.а.):

– Бірақ сол қазіргі шақта аралаларыңда жайылып кеткен сыңайлы,