141 / 352
141
Ибраһим (а.с.) және оның ұлдары Исмайыл мен Ысқақ (а.с.)
шақырып алып асты-үстіне түсіп күтетін Ибраһим
пайғамбар мына келген бөгде қонақтарға да ерекше
ілтипат жасап, иіліп жастық, жазылып төсек болды.
Үйдегі жылы-жұмсағының барлығын солардың аузына
тосып, құрақ ұшты. Төрге шығарып күтті. Құранда
былай делінген:
«Дереу үйіне барып бір семіз тайын-
ша алып келді. Оларға тамақты жақындатып қойып:
«Жемейсіңдер ме?» – деді. Олардан тіксініп қорықты.
Олар: «Қорықпа!» – деді де, болашақта білімпаз бола-
тын бір ұлмен қуантты. Сонда үйінің арғы тұсынан
Ибраһимның жұбайы бетін шымшып: «Әбден кемпір
болғанда, бала көтеремін бе?» – деді. Олар: «Осы-
лайша Раббың бұйырды. Өйткені Ол аса дана, толық
білуші», – десті»
195
.
Ибраһим (а.с.) оларға қарап: «Уа, Аллаһтың ел-
шілері! Сендер тек қана ұлмен сүйіншілеуге келме-
ген боларсыңдар. Басқа да маңызды міндеттерің бар
шығар?» – деп сұрайды. Олар: «Біз діннен безген,
адам баласының жаратылысына теріс, адам айтқысыз
зұлымдықтарға барған бір күнәһар елді жер беті-
нен жоқ қылу үшін жіберілдік. Біз оларға балшықтан
жасалған тастар жаудырамыз. Бұл тастар нәпсіге құл
болған азғын ел үшін арнайы әзірленген», – дейді.
Осы кезде Ибраһим (а.с.) қатты қорқып: «Ол жерде
Лұт та бар ғой», – деп сұрағанда, олар: «Біз, әрине,
ол жерде кімдердің бар екенін жақсы білеміз. Сөзсіз,
Лұт та, оның отбасы да бұл азаптан құтылады. Бірақ
оның әйелі құтыла алмайды. Өйткені ол елінің жасаған
қылмыстарына ортақтасқан», – деп жауап береді.
195
«Зәрият» сүресі, 25-30