Шапағат шамшырағы Әз Мұхаммед (с.а.у)

117 / 200

117
Шапағат шамшырағы - әз Мұхаммед (с.а.с.)
осылайша, жігітке ашуланбай, оның көңілі жай таба-
тындай етіп зинақорлықтың жиіркеніштілігін өміршең
мысалдармен түсіндіріп, соңында әкелік мейірім та-
нытып, жанын жегідей жеген әлгі күнәдан арылуы
үшін дұға етеді128. Мұсылмандыққа бет бұрғандарды
осындай парасаттылығымен, кемеңгерлігімен күнә
батпағынан құтқара бастайды.
Пайғамбарымыз (с.а.с.) адамның пәк болмысын
қарайтатын басқа да жаман қылықтарды ескертіп,
үмбетін олардан бойды аулақ ұстауға шақырды.
Мысалы, сондай хадистерінің кейбірінде:
«Кімде-кім әділетсіздік жасап, біреудің бір қарыс
болсын жерін тартып алса, қиямет күні сол жердің
жеті есесі оның мойнына жүктеледі»129;
«Әділетсіздік жасаудан аулақ болыңдар, себебі
әділетсіздік жасаған адамға қиямет күнінде
қараңғылық төнеді. Сараңдықтан да қашыңыздар,
өйткені сараңдық сендерден бұрынғы адамдардың
жойылуына, олардың бір-бірінің қанын төгуге,
Аллаһтың харам деген нәрсесін адал деп қарауға әкеп
соққан»130, – делінген.
Қоғам мүшелерінің ыстық қарым-қатынасын
жоятын қасиеттердің бірі – өркөкіректік. Бұл жайында
Аллаһ расулы (с.а.с.): «Уа, сахабаларым! Жақсылап
тыңдап алыңыздар, сіздерге тозақ халқы туралы ай-
тайын. Олар – тас жүрек, өркөкірек, қу және кекірейіп
жүретіндер»131 , – деген.
128 Муснәд, V, 256-257.
129 Бухари , Мәзалим, 13; Муслим, Мәсафә, 142.
130 Муслим, Бирр, 56; Муснәд, I, 160.
131 Зейнуддин Ахмад Зәбиди, Сахих-и Бухари мухтасары ве
тежрид-и сарих тержемеси, XI т., 1752, (ауд: К. Мирас, А.