100
Тағылым таразысы
Қасиетті айға құрмет
Бір отқа табынушы бар еді. Сенімі басқа болса да,
мұсылмандардың Рамазан айы мен ораза ұстауына ерек-
ше құрметпен қарайтын.
Рамазан айы келген тағы бір жылы әдетінше
мұсылмандар ораза ұстап, мешіттерде тарауих намаз
оқып, құлшылықтарын жасай бастайды.
Осы уақытта әлгі отқа табынушы көшеден өз
баласының бір нәрсе жеп кетіп бара жатқанын көреді.
Бұған қатты ашуланып, баласын үйіне апарып, са-
зайын береді. «Мұсылмандардың қасиетті айын неге
құрметтемейсің? Олардың күндізгі уақыттарда ауыз
бекітіп, ештеңе жемейтінін білмейсің бе? Әдейі мазақ
еткендей көшеде тамақ жегенің не?!» – деп ұрсады.
Уақыты жеткенде әлгі мәжуси қайтыс болады.
Кейіннен мұсылман әулие кісілердің бірі оны түсінде
көреді. Бір ғажабы, ол жұмақта жүр екен. Одан: «Сен
отқа табынатын едің ғой. Жұмаққа қалай бардың?» – деп
сұрайды. Сонда ол: «Иә, өзің білетіндей мен отқа табы-
натынмын. Бірақ өмір бойы мұсылмандардың қасиетті
Рамазан айына, ұстаған оразаларына құрметпен қарап
өттім. Қайтыс боларымда тосыннан «Әй, періштелерім!
Рамазан айын құрметтегені үшін Мен бұл құлыма иман
нәсіп етпекпін. Оның жанын мұсылман ретінде алыңдар,
өзін мұсылмандар қатарына тізімдеңдер» деген дауыс
естідім», – деп түсіндіреді.
Нәпсінің дауасы
Аллаһ тағала ақылды жаратқанда, оған: «Әй,
ақыл, бері қара!» – деп бұйырады. Ақыл қарағанда,
«Мен кіммін? Сен кімсің?» – деп сұрайды. Ақыл «Сен
құдіретті Жаратушысың, мен жаратылған мақұлықпын»,