Діни толеранттылық: кеше және бүгін

2) басқаларға ұнамды, жағымды іс жасай білу;

3) сыртқы ортаның ықпалын ағзаның қалыпты

қабылдай білуі.

Ал италиян сөздігінде «Novissimo Dizionario

Della Lingua Italiana» (1970ж.) бұл сөзге екі анықтама

берілген:

1) басқалардың айыбын кешіре білу, біздің сезім-

деріміз бен ойларымызға қайшы келетін істерді

өзгелердің айтуына я істеуіне мүмкіндік беру;

2) жағымсыз нәрсені көтере білу, ауруға шыдау.

Испан саясаттанушысы Фернандо Лосано толе-

рант ұғымына мынандай қысқа тұжырым берген:

«Толеранттылық деген не? Ол шегініс, жол берушілік,

я да немқұрайдылық емес. Ол басқаларды білу, түсіну.

Ол өзара түсіністік негізінде орнайтын өзара құрмет.

Толеранттылық деген не? Бірігуге – иә, біркелкілікке –

жоқ. Әркелкілікке – иә, зорлыққа – жоқ. Қызу талқыға

– иә, күшке, бағынушылыққа – жоқ»

Көптеген авторлар толеранттылыққа анықтама бер-

генде «біз» және «басқалар» категориясын ескеру кере-

ктігін де алға тартуда. Бұл бір жағы адамдар арасында

(әлеуметтік топтарда) айырмашылықтың барын білдір-

се, екінші жағынан өзін өзі айқындау үрдісінің бары-

на дәлел. Олардың айтуынша, толеранттылық адамға

өзінің тұлғалық қасиетін (идентичность) сақтай от-

ырып, «басқаларды» қабылдай білу қасиетін үйретеді.

«Біз» және «басқалар» парадигмасында толеранттылық

пассивті қабылдауға жатпайды. Ол өзіне түсініксіз,

ұғынықсыз, бөтен, жат нәрсемен жанасқан кезінде сол

түсініксіз нәрсені түсіну, ұғынуға деген ынтықтық

Лосато Ф. Толерантность – важнейший принцип равноправия

// Право и образование. 2000. - №1 (2). – C. 18.

О смыслах понятия «толерантность» // Век толерантности.

2001. №1.

Діни толеранттылық: кеше және бүгін